Li Dû Bihûşta Berz e
ÖzetGava weha got dengê xwe
hinekî zivir kir û perdeyek dengî bilindtir kir. Wa papa! Wa Şaturna!
Tîrka çavên wî dakişiyan
ser parşûmenê. Wehhw! Ev ji kîjan zemanî ye? Xwedê dizane, malmîrato ev ji
qulên kîjan mûzexaneyê deranîye? Peh, îja! Wîî! Min jarê, min pepûkê, min
pireşê, min pişînê! Lê heke rast be?! Heke ev hemû rastî be? Henek û yarî nebe?
Pa!.. Pa hingê ez ê çi xwelîya heft gundan bi serê xwe dakim!
Himm! Ez zanim ez ê çi
bikim? Qenc e ez dû biçim!? Heke rast be jixwe ma korî çi divêt; helbet du
çavên ronî… Heke wisa bû, eve min serê lodê girt û bextê min bi min re bişirî.
Heke neweyî be jî, çirayê çu kesî heta berbeyanê namîne pêxistî, dê rast û xar
li hev aşkere bibin. Welhasil di encamê de dîsa ez ê bi her du awayan jî bi
kêrî xwe bêm û qeçune ez ê bigihêjim derencamekê.