Revdegurg
Özet
“Kaniyek di bin dargûzekê
de der be, li serveyî wê jî erdekî rast hebe û cihê xaniyekî mezin tê de hebe.
Hewşa wê jî wiha be ku tu hem bikarî bikî baxekî bixeml û hem jî bikî cihê gul
û gulzar û darên fêkiyan. Wiha be ku min hewcehî bi vê hindê nebe heta yek heb
jî alûçe, qeysî, sêv an jî her fêkiyeke din bînim malê.”
Behramê ji civaka durû
bêzar bûyî dide dû xewna xwe û mala xwe dûr ji mirov û gundiyên xwe li cihekî
veder ava dike. Lê ew biheşta ku ji bo jina xwe Eyşê û du zarokên xwe danabû bi
tenê heşt mehan wî distrîne. Nîvê zivistanê bager û bapûkeke nedîtî radibe.
Behram tevdîra her tiştekî kiriye, tiştek nebe: revdeya gurgan. Behram û Eyş dê
şeveke sax hewl û cedelê bikin li dijî êrîşa revdegurgê.
Revdegurga ku cara pêşî
sala 1983yan hatiye weşandin û sala 1990î bûye fîlm, alegoriyeke mînîmalîst e
ku bi hemû sadetiya xwe nebaniya li civakê digire navenda xwe û di ser
monologan re me nêzî têvelî û qerqeşûna ruhî dike. Romaneke kurt lê kûr ji
Husên Arif, bi wergera Şehab Xalidî.