Tozistan
ÖzetPiştî heftê û neh rojan
şer qediya. Çend saetên din ez ê bikaribim êdî ji vê xelwetgeha xwe derêm û
biçim mala xwe ya ku Niştimanê ji bo xewnên xwe li wê derê şer dikir. Ez ê
biçim serdana mala xwe ya li taxa Yafesê û Niştimanê bibînim. Piştî çend saetên
ez ê bayê ku ji hêla Cûdî û Gabarê hiltê û li ser çemê xemgîn digere bêhn
bikim. Ez ê herdu pişikên xwe ji bayê giran î ku min bi mehan di vê xelwet gehê
de dikişand paqij bikim. Çavên min wê dîsa bi taxa Nûrê bikevin. Ez ê biçim
serdana Birca Belek û herim ser qebra Mem û Zînê. Ez ê li kenarên çem bimeşim û
li xiştexişta pelên çinar û spîndaran guhdarî bikim, ez ê li dengê şalûl û
qumrî û çivîkan guhdarî bikim, ez ê li dengê herikîna Dîcle jî guhdarî bikim û
helbestên Cizîrî bixwînim. Ez ê li her koşeyekê li Niştimanê bigerim. Kî çi
dizane! Tew belkî ew li min digere û em ê li koşeyek ji koşeyên vî bajarê
tirsiyayî, serjêbûyî û binpêbûyî rastî hevdu werin!